روزنامه آرمان نوشت: تصور مي‌شود يک شخصيت سياسي در آن سطح از مسئوليت بايد بيش از اينها از سعه صدر برخوردار بوده و مراقبت کند تا نوع بيان، محتواي کلام را تحت تاثير قرار ندهد.
به گزارش سلام لردگان، روزنامه اصلاح‌طلب آرمان امروز سه‌شنبه 21/05/93 در يادداشتي به قلم احمد شيرزاد نوشت:
پيرامون سخنان روز گذشته رئيس‌جمهور، بايد هر دو وجه ادبيات و لحن کلام و محتوا را مدنظر قرار داد. در خصوص وجه نخست به دليل نوع ادبيات، رفتار و منش دکتر روحاني، توقع از ايشان بسيار بالاست. همه ما و حاميان ايشان در سراسر ايران دوست داريم چهره محکم، اميدوار و متبسم همراه با رفتار فاخر ايشان را همواره مشاهده کنيم چرا که اطمينان داريم ناسازگاري‌ها و نابساماني‌ها ايشان را به راحتي از کوره به در نخواهد برد اما بايد بپذيريم ايشان هم مانند همه ما انسان هستند و طرفداران رئيس‌جمهور نيز ادعا نمي‌کنند دکتر روحاني يا هر شخصيت ديگري از عصمت برخوردارند.
فشارهاي وارد شده به ايشان، بالاست اما با اين وجود تصور مي‌شود يک شخصيت سياسي در آن سطح از مسئوليت بايد بيش از اينها از سعه صدر برخوردار بوده و مراقبت کند تا نوع بيان، محتواي کلام را تحت تاثير قرار ندهد. در عين حال نبايد يک جمله در يک سخنراني در ميان صدها سخنراني و گفت‌وگوي ايشان را با فردي مقايسه کرد که در کمال خونسردي و با آن لبخند معروف، به شيوه‌اي «خاص» سخن مي‌گفت و از الفاظ ناشايست براي مواجهه با طرف‌هاي خارجي يا منتقدان داخلي استفاده مي‌کرد.
در اينجا نقش مشاوران نيز اهميتي دو چندان مي‌يابد چه اينکه در زمان رياست جمهوري آقاي خاتمي، دوستاني بودند که پيش از سخنراني‌هاي عمومي، ايده‌هايي ارائه مي‌داند و رئيس‌جمهور دوران اصلاحات، بخش‌هايي را که مناسب مي‌ديد به سخنان خود مي‌افزود چرا که نوع کلام و محتواي انتخاب شده، در اختيار خود رئيس‌جمهور است. همچنين لازم است در حوزه مشاوران رسانه‌اي، اين مهم تقويت شود تا در اين موارد، فعال‌تر برخورد کنند. اما نکته مهم و اساسي که نبايد ناديده گرفته شود محتواي کلام ايشان است که سخناني بحق و بجاست.
به عنوان يک ناظر سياسي بارها پرسيده‌ايم چرا اين ميزان نگراني از مذاکره با آمريکا وجود داشت و اين تابو شرايطي را پديد آورده بود که حتي نمي شد پيرامون آن نظر داد؟ در گذشته در قضاياي «مک فارلين» يا حمله آمريکا به افغانستان، مذاکراتي با اين کشور برگزار شده و کانال‌هاي غيررسمي نيز وجود داشت.
آيا اين نکته قابل رويت نيست که برخي «دلواپسان» دچار نوعي احساس خودکم‌بيني در مقابل طرف‌هاي غربي هستند؟ اين نکته که بايد براي حداکثر‌سازي منافع ملي و دفاع از حقوق ملت ايران، با منطق قوي در گفت‌وگو‌ها حاضر شد، امري بديهي است. اينجاست که تفاوت رويکرد دکتر روحاني با برخي افراد که در پشت يک ظاهر راديکال، احساس ترس خود از حضور در مذاکره با غرب را پنهان مي‌کنند، خود را نشان مي‌دهد.
در برخي مناظره‌ها که پيرامون موضوع هسته‌اي داشتم، برخي منتقدان توافق ژنو به صراحت عنوان مي‌کردند که نمي‌توان از «حيله»هاي غرب در مذاکرات مصون ماند. اين همان نکته‌اي است که آقاي روحاني و تيم مذاکره کننده هسته‌اي ما با مديريت دکتر ظريف ثابت کرد قابل تغيير است. ژست سخن نگفتن با کشورها، دليل قدرتمندي نيست. اتفاقا آقاي روحاني توانسته در سطح کلان، اين همراهي را ايجاد کند که مي‌توان مذاکره کرد و قدرتمندانه، بازي‌هاي حريف را نيز خنثي نمود.
امروز اعتماد به نفس تيم مذاکره کننده و همه ملت ايران نسبت به گذشته ارتقا يافته و نمايندگان ملت ايران با ديپلمات‌هاي کهنه‌کار 6 قدرت جهاني بر سر يک ميز مي‌نشينند و مذاکره مي‌کنند. اين اصل کلام سخنان رئيس‌جمهور است که بايد مد نظر قرار گيرد.
منبع. جهانبين